تحریمها طی دهههای اخیر به یکی از ابزارهای ثابت سیاست خارجی قدرتهای بزرگ تبدیل شدهاند اما تجربههای جدید نشان میدهد که کارایی آنها نه مطلق و نه قابل تعمیم به همه بحرانها است. مجموعه تحولات اخیر، بهویژه در مواجهه با جنگ اوکراین، نشان میدهد تحریمها میتوانند هزینههای اقتصادی، مالی و نهادی سنگینی بر کشور هدف تحمیل کنند و مسیر یک منازعه را دستخوش تغییر کنند، اما بهندرت قادرند بهتنهایی سرنوشت نهایی یک درگیری را تعیین کنند.