اکنون بعد از ۴۵ سال ضرورت دارد که به باز بینی آنچه بر وزارت خارجه گذشت و آنچه باید در آینده طی کند، پرداخته شود. بر آمدن مسعود پزشکیان و حضور نیروهایی توانا چون محمدجواد ظریف (من از منتقدین دوره هشت ساله وزارت او هستم)، عباس عراقچی، علی طیب نیا و.... این امید را در دلها ایجاد کرده که گوش های شنوایی برای شنیدن و به کار بستن پیشنهادات خیرخواهانه پیدا شده است.