«میر رحیمی» عمارت قاجاری بزرگی در بالا محله دامغان بود و حالا از شکوهش خاطره محوی باقیمانده، خانه کوچکی با حیاطی نسبتاً بزرگ و درخت توت کهنسال. حالِ این روزهای بنای قجری خوب به نظر نمیرسد. صورت این عمارت از سیلی سنگین وندالیسم سرخ است و جای آتش و دیوارنوشتهها نمای خانه را سیاه و زشت کرده است.