بنشین و دمی به شادمانی گذران

البته خیلی نیاز به عدد و رقم ندارد؛ اگر یک نگاه کوتاه و گذرا به سبک زندگی خانواده‌هایی که فرزند نوجوان دارند، بیندازیم، متوجه خواهیم شد؛ فرزندان آنها بیشتر از این‌که با پدر و مادر و حتی خواهر و برادرشان وقت بگذرانند یا حتی علاقه‌ای به این کار داشته باشند، تمایل دارند با دوستان و شاید مهم‌تر از آن‌، همفکران خودشان معاشرت کنند. شاید علتش هم دقیقا همین است؛ آنها به همفکرانی که نظرات‌شان را تایید کنند و با آنها در یک‌سو بایستند، بیشتر نیاز دارند.