در گذشته، سازمانها ازروشهای سنتی مانند ثبت دستی ورود و خروج، استفاده از دستگاههای کارتخوان و ساعتزنیهای مکانیکی برای مدیریت حضور و غیاب استفاده میکردند. این روشها اگرچه تا حدودی کارآمد بودند، اما دارای مشکلاتی همچون خطاهای انسانی، نیاز به نگهداری مداوم تجهیزات و پیچیدگی در تحلیل دادهها بودند.