دولتها یکی پس از دیگری آمدند و رفتند و مدیران سینمایی یکی بعد از دیگری جایگزین شدند، بدون اینکه برنامهریزی مدبرانهای برای حل بحرانهای نهادینه شده در سینمای ایران بکنند. همواره مدیریت فرهنگی/ سینمایی ایران بهدلایل مختلف ازجمله عمر کوتاه صدارت خود، بیشتر از هر چیزی به امور روتین پرداخت تا در شرایط کمخطری دوره خود را بگذراند.