صدای بی‌صدا؛ روایتی از پشت‌صحنه رپرتاژ صدا

آن‌ها که در دل تاریکی سحر یا دل‌گرمای ظهر تابستان ، در سکوتی پر از اضطراب، مشغول کشیدن کابل‌ها، تست سیگنال و راه‌اندازی سیستم‌ها هستند؛ نام‌شان شاید در هیچ جا نیاید، اما اگر نباشند، هیچ صدایی به گوش نمی‌رسد. مجتبی مرادی، یکی از همین صداهای بی‌صداست. او بیش از هجده سال است که در واحد رپرتاژ صدا، با تمام توان و بی‌ادعا، زیر بار سنگین مسئولیت فنی ایستاده است. با او درباره فعالیت‌اش در این واحد گفت‌وگو کردیم.