زیست ما دردهه۶۰ خاص بود و مختصات خود را داشت. آموخته بودیم که باید تکتک داشتههایمان را قدر بدانیم. شاید برای همین هم بود که وقتی دانشآموز دبستانی بودم، مدادی که با آن مشق مینوشتم و مدام تراشیده بودم را با همان قد و قواره بندانگشتیاش، به معلم محبوبم تقدیم کردم. ما آموخته بودیم که طبیعت از معدود داراییهای ماست.