در نقد فصل اول تأکید کردیم که مخاطب برای جلوگیری از گمراهی ذهن خود در این روایت و چنگزدن به فرامتنها بایستی چند پیششرط ضروری را رعایت کند. ابتدا تعریف ازخودبیگانگی مد نظر مارکس که با نقل یک بند از کتاب «سی. رایت. میلر» به آن پرداختیم، دوم مطالعه کتاب «خروج ممنوع» سارتر و سوم تجربه زیسته خود آقای دان اریکسن که اولین محرک او برای چنین فضاسازیای بوده است؛ دنیای خشک و انزواگونه محیطهای اداری در سیستم بروکرات.