حقیقتی فراتر از کلمات

حقیقت این است که برای بیان حسی که لحظه اجرای پناه در حرم دارم کلمه‌ای وجود ندارد. این یک حس مشترک است، همه وقتی پا به حرم می‌گذارید و چشم‌تان به گنبد می‌افتد، بعد از این‌که دست به سینه می‌گذارید و به امام رضا سلام می‌کنید، به گنبد خیره می‌مانید!