در دل هر درگیری نظامی، نبردی دیگر هم در جریان است: جنگ بر سر افکار عمومی. دولتها و ارتشها به خوبی میدانند که رسانهها ابزاری قدرتمند برای شکلدهی به افکار عمومی، مشروعیتبخشیدن به اقدامات نظامی و حفظ حمایت داخلی و بینالمللی هستند. به همین دلیل، پروتکلهای رسانهای در زمان جنگ، به مجموعهای پیچیده از قوانین، محدودیتها و سیاستها تبدیل شدهاند که هدف آنها هدایت و کنترل جریان اطلاعات در میدان نبرد است اما این پروتکلها چگونه عمل میکنند و چه چالشهایی را برای رسانههای مستقل به وجود میآورند؟