بعد از پیادهروی در ضاحیه و پیگیری یکسری از کارها، مصمم بودم که در ابتدای سفرم سری به روضهالشهدای ضاحیه بزنم! حدود ساعت سه بود که به روضه رسیدیم! به نسبت سه سال قبل که این مکان مقدس را زیارت کرده بودم، اوضاع خیلی تغییر کرده بود! حضور مردم آن هم در وسط هفته در اینجا برایم جالب بود. فضای آرام همیشگی روضه سر جایش بود، مردم در سکوت برای عزیزان تازه شهید شده گریه میکردند و عدهای هم مشغول آمادهکردن چند قبر بودند. تصویر بزرگ شهید فواد شکر که در سفر قبل ناخواسته در موردش شنیده بودم و با او آشنا شده بودم، …