استقامت در مأموریت‌های نظامی را مرهون صبر و همراهی همسر و فرزندان هستیم

اگر در جایگاه فرمانده گروهان در جبهه و میدان جنگ دغدغه‌ای نداشتم و وظایفم را به خوبی انجام داده‌ام به خاطر تاب آوری‌های همسرم بوده است. اگر او با نامه و تلفن‌های محدود آن زمان، مدام گله می‌کرد و می‌خواست برگردم و بالای سر بچه‌ها باشم، دیگر مرد جنگ نمی‌ماندم و نمی‌توانستم ادامه دهم. قطعاً سهم خانواده‌ها و فرزندان در استقامت جنگیدن در زمان جنگ و انجام مأموریت‌های متفاوت در زمان فعلی، بسیار بالاست. به جرأت می‌توان گفت ارزش آن اگر بیشتر از انجام مأموریت نظامی نباشد کمتر نیست