هیچ نهاد و سازمانی آنقدر نیرو، توان و بودجه ندارد که بتواند سر هر خیابان، تقاطع و کوچهای نیروی انسانی یا دوربین قرار دهد که به محض آغاز بحران و چالش و مسئله آن را به اطلاع مقامات و دست اندرکاران برساند حتی اگر چنین چیزی امکان پذیر باشد، منطقی نیست و کاملاً مضحک و مصداق هدررفت سرمایه است، بنابراین این شهروندان هستند که میتوانند به مثابه چشم و گوش و حسگر محیطی در معابر و خیابانها عمل کنند