فراموش نکنیم موضوع شعرآیینی دقیقاً اهل بیت (ع) است

باور من این است، اگر عنایت خود معصومین (ع) نباشد، حتی یک مصرع هم نمی‌توان گفت. این را کسانی که برای اهل بیت (ع) شعر گفتند، می‌فهمند. زمانی شما ممکن است چند روز و چند هفته سعی کنید یک شعر بگویید، ولی نمی‌شود، اما یک موقعی می‌بینید بدون اینکه بخواهید، شعر اتفاق می‌افتد و وقتی تمام می‌شود اصلاً یادت نمی‌آید که من این را چطور گفتم و این مضمون چطور به ذهن من خطور کرد