هنگام دو و چند قطبی شدن، ما با جامعهای مواجه هستیم که هر قطب درصدد نفی دیگری و تصاحب نظام سیاسی به نفع خود است. به این معنا که معتقد است نظام سیاسی صرفاً با نظر او باید پیش برود و گروه مقابل یا اصطلاحاً قطب مقابل به طور کلی باطل و منحرف از مسیر است. اینجاست که هر قطب تلاش میکند دیگری را از ریل خارج کند نه اینکه خود جلو بزند