ایستاده، چون سرو مقابل توفان‌ها

‏فرمانده از روی صندلی بلند شد. مردم هیجان زده بلند شده بودند و شعار می‌دادند، به اذن فرمانده مجدداً نشستند. فرمانده جلوتر آمد تا تمام حسینیه را در زاویه دید خود داشته باشد. هیجان‌ها که فروکش کرد سخنان فرمانده شروع شد. ایستاده و بدون عصا.