چند سال پیش وقتی جماعت خودارزشی پندار حسابی روی دور رجزخوانی و بد و بیراه گفتن به این و آن افتاده بودند چیزی نوشتم با عنوان: «جنون ژاژخایی». حرفم در آن مطلب این بود که جماعتی از این دست با یکدیگر مسابقه گذاشته اند: «آنچه باعث میشود آنها روز به روز سخنان بدیعی سر هم کنند، رقابت است. رقابت با کی؟ با خودشان. آن ها رقیبی جز خود ندارند. آنها با خودشان رقابت میکنند.