هنوز هم توجه به سنت را با توقف در سنت اشتباه میگیریم. و همین است که اگر چه زمانه ما دگرگون شده است، هنوز هم مسائل ما تکرار دوران گذشته هستند. بنابراین به نظر میرسد لازمه جستوجوی راهی برای خروج از وضع پرآسیب کنونی که شباهتهایی با زمانه حافظ نیز دارد نیازمند حرکت به سوی آمیزش افقهای امروز و دیروز ماست. خوانشهایی از سنت که میتواند هم گذشته ما را معنادار سازد و هم آینده ما را استوار!