در جهان پرتنش و پیچیده وسریع امروز، حفظ تنوع هویتی و «چگونه ریشه دواندن» اهمیتی ویژه یافته است. این نوشتار میکوشد مفهومی به نام «زیست راهبردی» را صورتبندی کند. در این چارچوب، زیست اقلیتها اعم از دینی، قومی و تمدنی در بستر پر گسل جوامع، دیگر صرفاً مسئلهای اجتماعی یا فرهنگی نیست، بلکه به مسألهای راهبردی برای بقا و بالندگی بدل شده است.