فروغ فرخزاد: به خدا سر سفره جذامی‌ها نشستم و به زخم‌های‌شان دست زدم

حالا اگر تمام مردم دنیا هم جمع بشوند و مثلا تخم‌مرغ گندیده به من بزنند، مهم نیست. اگر این اطمینان [و] رضایت‌ شخصی نباشد، تمام جایزه‌های فستیوال‌های دنیا را هم که توی سینی بریزند و برایم بیاورند، ارزش ندارند.