پژوهشگری که فردوسی و شاهنامه دغدغه همیشگی‌اش بود

گذشته از ترجمه‌های او از ادبیات کلاسیک یونان که در بررسی شاهنامه، ژرف‌اندیشی و نگرش متفاوت در فرهنگ حماسی ایران را برایش ارمغان داشت، آثار او، از مقدمه‌ای بر رستم و سهراب تا درنهایت «ارمغان مور» بیانگر رویکرد او به تاریخ، عرفان، شعر و شاعری و مسائل سیاسی و اجتماعی است که در سایر نوشته‌هایش نیز انعکاس داشت.