آقای نیلی به وضعیت متناقضی اشاره میکند که این دو نگاه از چند دهه پیش در کنار هم بودهاند. هزینههای ناشی از تضادها و تناقضهایی که از کنار هم بودن این دو راهبرد در ساختار حکومت ایجاد میشد، به وسیله درآمدهای بیحساب نفتی پر میشده است. اکنون که آن درآمدها نیست دیگر ممکن نیست این دو نگاه را بتوان همزمان پیش برد و از هزینههای گزاف ناشی از تضادهای آن برکنار ماند. دلیلی ندارد که این دو نگاه به صورت مکانیکی همچنان در کنار هم باشند. تصور من این بود که انتخابات ۱۴۰۳ آغاز عبور از نگاه خطرناک اول است، …