وقتی درس آخوند خراسانی میرفتم، رفقا اصرار داشتند که نوشتههایت را به آخوند نشان بده. من میگفتم: «کسی نوشتههایش را نشان می هد که یا پول بخواهد و یا اجازه و من طالب هیچ یک نیستم». چرا که اگر روزیِ من به دست آخوند باشد، او بر خودش لازم میداند که به دستم برساند.