جهان محضر و مسجد خداست و باید با پاکی ظاهر و باطن، در آن گام گذارد. نمازگزار در همه حالات، خود را در معرض خطر بزرگ لغزش از راه حق میبینند و همواره از غفلت در محضر پروردگار در وحشت است که مبادا خداوند با عدالت با او رفتار کند، نه با رحمتش، و او را از حلقه دوستانش خارج کند.