در سنت اسلامی و فرهنگ ایرانی، پدر نهفقط نانآور، بلکه مربی، پناه و شریک هویتی فرزند بهویژه دختر است. منابع دینی با تأکید بر محبت، مسئولیتپذیری و حضور فعال پدر در فرآیند تربیت، الگویی کامل از پدری ارائه میدهند. این نگاه تربیتی، بازخوانی تازهای از جایگاه پدر در ساختار خانواده و جامعه بهدست میدهد.