بی‌تفاوتی به فجایع ناشی از تداوم بحران است نه رضایت مردم/ امید جامعه بی‌رمق شده؛ مردم زمانی از فرسودگی خارج می‌شوند که بتوانند رنج‌ خودشان را بگویند

یک جامعه‌شناس به خبرآنلاین می‌گوید: «جورجو آگامبن (فیلسوف سیاسی) نظریه‌ای تحت عنوان زندگی برهنه دارد. او از مفهوم انسانِ تنها و زنده استفاده می‌کند که انگار از هرگونه حق سیاسی خالی شده است. در این وضعیت استثنایی مردم به زندگان بی‌قدرت تبدیل می‌شوند، یعنی زنده هستند اما صدا و حق ندارند، دیده نمی‌شوند. ساده‌تر این‌که مردم در خیابان‌ها حضور دارند، کار می‌کنند اما هیچ واکنشی به وقایع نشان نمی‌دهند.»