سهم یکی از قدیمی‌ترین زندانی‌های ساواک از سفره انقلاب

گاهی اوقات حدود یک ساعت گریه می‌کردم و با خدای خود خلوت می‌کردم و می‌گفتم: اگر هر کاری کردم به خاطر تو بود، همه‌ حرف‌ها را تحمل کردم، اما این هم وضعیتی نیست که حالا بعد از عمری این طور زندگی کنم.