خشم را مهارکنیم، تغییر بدهیم، یا آن را برای استفاده خوب به رسمیت بشناسیم
وقتی بخشی از احساساتمان را سرکوب نکنیم یعنی به تعادل رسیدهایم. بهرسمیت شناختن بخشهای تاریکتر چشمانداز عاطفیمان در حالی که همچنان برای رشد و شادی تلاش میکنیم، یک زندگی واقعی است. این رقصی است میان دو آغوش: یک سو احساسات منفی و آن خوی وحشی که میتواند اما نیش نمیزند و دیگری سویهای که خود برتر و پرورشیافتهی ماست. به رسمیت شناختن این دو برای یک زندگی معنادار و انسانی کامل بودن ضروری است