علویه خانم ما از جد بزرگش رنگ و بو دارد. او از نوادگان صاحب فتوای تحریم تنباکوست. او در دلش فتوا میدهد: «...بأی نحو کان پای مرجعیت شیعی میایستم». علویه خانم ایستاد، در سختی هجرت، در ناکوکی روزگار، از جفای سیاسیون، از ظلم صدام، از حصر، حصری که حتی دیدن گنبد امیرالمومنین(ع) را هم بر او حرام کرده بود.