کمال واقعی انسان زمانی آشکار میشود که خویش را نه با ظاهر و صفات جسمانی، بلکه با معیارهای الهی و عدل الهی سنجیده باشد. تنها ناطق بودن یا راه رفتن بر دو پا و سخن گفتن انسانیت را کامل نمیکند، بلکه وزن حقیقی انسانیت در محک الهی و میزان رفتار و کردار در قیامت روشن میشود.