نقش زبان در انسجام اجتماعی و وحدت ملی ایران و ایرانیان / چگونه میتوان هویت ملی را با ابزارهای زبانی بازسازی کرد؟
زبان، هیچگاه از ملاحظات سیاسی جدا نبوده؛ گاه مانند زبانشناسی بلومفیلدی، دستافزار توسعهطلبی نظام سلطه بوده و گاه به محملی برای ظهور ایدئولوژیهای محلی و بروز رفتارهای تجزیهطلبانه تبدیل شده است. در این میان، اعتدال و پختگی زبانشناسی سوسور میتواند الگوهای کاربردی برای پژوهش پیرامون «نسبت زبان و سیاست» ارائه کند؛ خصوصاً با ظهور وضع جدیدی که در ایران حادث شده و به دلیل فقدان نقادی، مفاهیم متعارضی مانند ملیگرایی (Nationalism) با میهندوستی.