چارلی چاپلین: مثل آدمی فراری خود را از چشم همه پنهان می‌داشتم

تا چند روز اول کسانی را که می‌شناختم ندیدم و نه با کسی کلمه‌ای حرف زدم. صبح‌های زود دزدانه از خانه بیرون می‌رفتم و تمام روز را می‌گشتم، لقمه‌ای سد جوع نداشتم و غذای خود را به زحمت در گوشه‌ای گیر می‌آوردم.