در «خانه پدری» کیانوش عیاری، قتلی در زیرزمینِ خانهای سنتی بهجای پنهان ماندن، به شبحی موروثی بدل میشود؛ شبحی که نسلها را در حصار ترس، دروغ و مردسالاری نگه میدارد. این فیلم، با بازنمایی گزنده قتلهای ناموسی و سازوکار پنهانکاری، از پرسشی ساده اما هولناک میگوید: کدام حقیقت، آنقدر دردناک بود که یک دهه بر پرده تاریکی توقیف ماند؟