سعدی در سراسر بوستان به حاکم درس مدارا می دهد

https://mehrnews.com/x35cc6 ۲۸ خرداد ۱۴۰۳، ۱۲:۲۵ کد خبر 6139802 فرهنگ و ادب کتاب و ادبیات فرهنگ و ادب کتاب و ادبیات ۲۸ خرداد ۱۴۰۳، ۱۲:۲۵ سرامی مطرح کرد؛ سعدی در سراسر بوستان به حاکم درس مدارا می دهد

قدمعلی سرامی گفت: آنچه سعدی از اول تا آخر بوستان می‌خواهد به حاکم روزگارش انتقال بدهد، این است که تا می‌توانی با زیردستان مدارا کن. به گزارش خبرگزاری مهر، قدمعلی سَرّامی، نویسنده، شاعر و پژوهشگر ایرانی در حوزه زبان و ادبیات فارسی، در چهاردهمین جلسه از درس‌گفتارهای «سعدی خوانی»، که توسط دفتر پاسداشت زبان فارسی حوزه هنری برگزار می‌شود، با اشاره به شواهدی که شاعران و نویسندگان در ادبیات می‌آورند گفت: شواهد ادبیات، هر چند در مواردی هم درست و منطقی باشند اما اموری قطعی نیستند.

وی افزود: وقتی ادبیات، به خصوص شعر، را مطالعه می‌کنیم، فریفته کلام می‌شویم و این در صورتی است که شاعران خیلی اوقات برای خوشایند آدم‌های معمولی خیلی از حرف‌ها را می‌زنند و گرنه خودشان هم در زندگی به خیلی از آن حرف‌ها عمل نمی‌کنند.

سَرّامی در ادامه با اشاره به ضرب‌المثل «سفر، سَقَر است» دراین باره ادامه داد: سَقَر به معنای جهنم است. یعنی سفر به منزله جهنم است و این در صورتی است که سعدی سال‌ها سفر کرده و تمام داشته‌های معنایی‌اش را در سفرهایش کسب کرده است. سعدی درباره سفر می‌گوید:

«بسیار سفر باید تا پخته شود خامی

صوفی نشود صافی تا درنکشد جامی»

سَرّامی با تأکید بر تأمل بیشتر در خوانده‌ها، عقلانی نگاه کردن به قضایا و نپذیرفتن قطعی باورها و ناباوری‌های دیگران و راه‌آمدن با اعتقادات دیگران به خواندن این بیت شعر حافظ که می‌گوید: «جنگِ هفتاد و دو ملّت همه را عُذر بِنِه / چون ندیدند حقیقت رَهِ افسانه زدند» پرداخت و گفت: با وجود این، حافظ گاهی اعتقادی خیلی جدی از خودش را اعلام می‌کند و برخی باورها را هم که دیگران گفته اند دارد. ما با باید پیوسته بین وضعیت‌ها هَروَله و شک و یقین کنیم و نترسیم از اینکه بعضی از پندارهای مان رد شود و یا ضدپندارهای مان زمانی ثابت شود.

این استاد دانشگاه در ادامه بر آزادگی روانی تاکید کرد و با خواندن شعر: «کار مانیست شناسایی راز گل‌سرخ / کار ما شاید این است که در افسون گل سرخ شناور باشیم» از سهراب سپهری خاطر نشان کرد: حافظ هشتصد سال قبل از سهراب سپهری گفته است:

«با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم

که شهیدان که‌اند این همه خونین‌کفنان

گفت حافظ من و تو محرم این راز نهانیم

از می لعل حکایت کن و شیرین‌دهنان»

سَرّامی در این باره گفت: آنچه از امور که ما امروز علم می‌پنداریم، ممکن است بعدها ثابت شود که علم نیست و برعکس آنچه را که ممکن است امروز خرافه می‌پنداریم، ممکن است بعدها ثابت شود که حقیقت‌هایی علمی اند.

وی در پایان این جلسه به باب اول بوستان، که درباره «عدل و تدبیر و رأی» است، پرداخت و با خواندن این بیت: «منه بر جهان دل که بیگانه‌ای است / چو مطرب که هر روز در خانه‌ای است.» افزود: سعدی می‌خواهد بگوید که دنیا دم به دم در حال تحول است اما این تحول، بی وفایی تلقی شده است و این در صورتی است که دنیا همواره در حال دگرگونی است.

وی ادامه داد: آنچه که سعدی از اول تا آخر بوستان می‌خواهد به حاکم روزگارش انتقال بدهد، این است که تا می‌توانی با زیردستان مدارا کن. کد خبر 6139802 فاطمه میرزا جعفری

کپی شد برچسب‌ها سعدی حوزه هنری شعرخوانی