تأمین اجتماعی، رکن رفاه و ضرورت بازاندیشی در سه‌جانبه‌گرایی واقعی

سه‌جانبه‌گرایی به‌عنوان اصلی بنیادین در حکمرانی تأمین اجتماعی، بر مشارکت متوازن و مؤثر دولت، کارفرمایان و کارگران در ساختارهای تصمیم‌گیری، سیاست‌گذاری و نظارت دلالت دارد.