شبه‌رسانه بدنامی که امروز نگران «شکاف ملی» شده است

به گزارش خبرگزاری مهر، شبه‌رسانه‌ای که سال‌ها با رویکردهای آشکار تفرقه‌افکنانه، تحریف مستمر واقعیت و پیگیری پروژه‌های بحران‌ساز شناخته شده است، این‌بار نیز در اقدامی تعجب‌برانگیز و البته مسبوق به سابقه نسبت به پیگیری حواشی ماراتن کیش توسط خبرگزاری مهر ابراز نگرانی کرده و مدعی شده است که پرداختن به این موضوع «شکاف‌های ملی» را تعمیق می‌کند. این ادعا نه‌تنها با کارنامه تاریک و مملو از خطاهای حرفه‌ای این مجموعه در تضاد آشکار است، بلکه نشان می‌دهد همان شبه رسانه‌ای که سال‌هاست منبع اختلاف‌افکنی و التهاب‌آفرینی بوده، اکنون در جایگاه مدعی اخلاق رسانه‌ای نشسته است جایگاهی که شایستگی آن را هرگز نداشته و ندارد.

«انتخاب» که در چند سال گذشته بارها به دلیل انتشار اخبار کذب، عملیات روانی سازمان‌یافته، تیترسازی‌های خلاف واقع و تولید محتوای جهت‌دار مورد تذکر و حتی برخورد قانونی قرار گرفته در هر بزنگاه سیاسی و اجتماعی خوراک ثابت رسانه‌های معاند بوده است و حتی از سوی رسانه‌های اطلاح‌طلب نیز به بدنامی یاد می‌شود. تیترهای این رسانه به دفعات در رسانه‌های معاندی از جمله ایران‌اینترنشنال بازنشر شده که همواره سعی در نابودی این کشور دارند و با حمایت آشکار از خشونت، ناامنی و حمله به مردم ایران و شهادت بیش از یک‌هزار هم‌وطن در صف مقدم پروژه‌های بی‌ثبات‌سازی کشور قرار داشتند. حال همین شبه رسانه مشکوک خود را در قامت «مدعی‌العموم» معرفی می‌کند و می‌کوشد با عملیات وارونه‌نمایی کارنامه ابتر خود را پشت حمله به یک رسانه حرفه‌ای پنهان کند.

ادعای اخیر انتخاب علیه خبرگزاری مهر دقیقاً در راستای همان پروژه قدیمی است پروژه‌ای که سال‌ها با تأمین مالی و خط‌دهی مشخص بر پایه چشم‌پوشی عامدانه از حقایق و روایت‌سازی‌های جعلی اداره می‌شود. انتخاب به‌جای شفاف‌سازی و پایبندی به حداقل اصول روزنامه‌نگاری همچنان بر مدار همان روش‌های تخریبی و سیاست‌زده می‌چرخد و تصور می‌کند که با هجمه علیه سایر رسانه‌ها می‌تواند ضعف‌های ساختاری خود را بپوشاند.

یکی از دروغ‌های آشکار این شبه‌رسانه طرح این ادعا بود که «مهر درباره ماراتن کیش بیشتر از جنگ ۱۲ روزه محتوا تولید کرده است»! این ادعا آن‌قدر بی‌پایه و سست است که کوچک‌ترین جستجو در آرشیو خبرگزاری مهر می‌تواند آن را فرو بریزد. مهر در روزهای رشادت ایرانیان علیه رژیم صهیونی با اعزام مستمر خبرنگار، عکاس و تصویربردار به عرصه میدانی و حضور ۲۴ ساعته بیش از ۳۰ نفر در تحریریه باوجود تهدیدهای به عمل‌آمده یکی از فعال‌ترین و دقیق‌ترین رسانه‌های کشور بود. مستند «زخم جنگ» تنها نمونه‌ای از تلاش بی‌وقفه این تیم رسانه‌ای بود تلاشی که به دلیل سختی‌های موجود نیازمند مجاهدت حرفه‌ای و شخصی بود. با این وجود انتخاب با انگیزه‌های کاملاً سیاسی این تلاش ملی را زیر سوال برد؛ گویی آن پروژه‌ای که برای اجرای آن مأمور شده چنان چرب و سنگین بوده است که حتی به خود اجازه داده ارزش کار هم‌صنفان رسانه‌ای را هم بی‌محابا تخریب کند.

خبرگزاری مهر همواره از برنامه‌های فرهنگی، ورزشی و اجتماعی که به نشاط عمومی کمک می‌کند حمایت کرده است اما این حمایت هیچ‌گاه به معنای سکوت در برابر رفتارهایی نبوده که آشکارا با هنجارهای فرهنگی، شرعی و اجتماعی مردم ایران منافات دارد. آنچه در ماراتن کیش رخ داد برای جامعه به ویژه مردم غیور جنوب که حساسیت ویژه‌ای نسبت به ارزش‌های فرهنگی و دینی دارند نه‌تنها قابل پذیرش نبود، بلکه نشان‌دهنده تساهل عمدی مجموعه برگزارکننده بود که بستر هنجارشکنی آشکار را فراهم کرد. تفاوت بسیاری میان خطای فردی یک نفر و اقدامات یک نهاد اقتصادی سودمحور وجود دارد نهادی که با طراحی و فراهم‌سازی یک فضای بی‌ضابطه عملاً هنجارشکنی را به یک امکان تبدیل کرده است. خبرگزاری مهر مطابق وظیفه ذاتی خود در حوزه هویت فرهنگی موظف بود این روند نادرست را شفاف و از بروز یک رویه خطرناک پیشگیری کند.

واقعیت آن است که مهر از نخستین ساعات برگزاری ماراتن کیش، با انتشار خبر، گزارش، پیش‌خبر، مصاحبه و روایت تصویری، پوششی کامل و بدون سوگیری از اصل رویداد ارائه داد اما انتخاب در ادامه همان رفتار همیشگی، روایت‌سازی و تحریف را جایگزین تحلیل و گزارش کرد و کوشید ضعف‌ها و اغراض سیاسی خود را پشت گردوغبار رسانه‌ای پنهان کند. آنچه اکنون از این رسانه منتشر می‌شود نه گزارش، نه تحلیل و نه حتی نقد حرفه‌ای، بلکه صرفاً بازتولید یک سناریوی تکراری است «ساختن بحران، اجرای پروژه تخریب و سپس فرار رو به جلو»

جالب‌تر آنکه این شبه رسانه که منبع بودجه مشکوک آن جای اما و اگرهای بسیاری است طبق عادت ثابت و ریشه‌دار خود حتی این مسئله اجتماعی را نیز به بهانه‌ای برای تخریب یاد و نام شهید آیت‌الله رئیسی تبدیل کرد، رویکردی که نشان می‌دهد این مجموعه حتی پس از شهادت رئیس‌جمهور مردمی کشور نیز از کینه‌توزی سیاسی دست برنداشته و کوچک‌ترین فرصت را برای عقده‌گشایی از دست نمی‌دهد. این رفتار تنها یک چیز را آشکار می‌سازد، آنکه هویت اصلی این رسانه نه نقد منصفانه، نه پیگیری حقیقت و نه پایبندی به منافع ملی، بلکه اجرای پروژه‌های سیاسی پرخطا و متناقضی بوده که سال‌هاست اساس فعالیتش را شکل داده است.