ورود هوش مصنوعی به عرصه روانشناسی نویدبخش تحولات بزرگی در تشخیص و درمان اختلالهای روانی است. با این حال، کاربرد این فناوری در حوزهای که با پیچیدگیهای ذهن و احساسات انسان سروکار دارد، چالشهای اخلاقی، علمی و عملی متعددی را به همراه آورده است. از یک سو، هوش مصنوعی میتواند با تحلیل دادههای بزرگ و ارائه راهکارهای شخصیسازی شده، دسترسی به خدمات روانشناسی را بهبود بخشد و از سوی دیگر، نگرانیهایی درباره جایگزینی تعامل انسانی، حریم خصوصی و اثربخشی بلندمدت آن وجود دارد.