لحظات معنوی ژیلا صادقی در حرم حضرت زینب

بانووووی صبور جان دادم و ترسیدم که به تو نرسد فریادم نگرانم بانو جان آرامش از درودیوار حرمت تمام قلبم را جلا داد. این حقیقت بود نه افسانه که به تو وابسته شدم بانو جان ، حاشا که بی اجازه صدایت نکنم گویند که خدا بر عزم و غیرت تو گفت : مرحبا آهااااای شیعه، تاریخ شاهد است، خون حسین موج میزند در صدایش بانوووو کوووو مرد تا که مثل تو سینه سپر کند؟ ای مانده کوه درد و غمت روی شانه ها گشتم در حرم پاکت از نشانه ها چه بگویم از تو زینبم؟ گفتم از کوه بگویم ، قدمم میلرزد از تو دم میزنم اما قلمم میلرزد هیبت نام …