بازی امید عالیشاه را نمی‌شود دوست نداشت. خیلی از پرسپولیسی‌ها شیفته دیدن او در زمین هستند؛ یکی‌شان علی پروین است. یعنی اگر آرین روبن را هم به ورزشگاه شهید کاظمی بیاورید، سلطان سرش را می‌چرخاند سمت جایی که عالیشاه ایستاده. هیچکدام از اینها اما برای عاقبت‌بخیری کافی نیست؛ نه برای امید و نه برای هیچ فوتبالیست دیگری. استعداد و توانایی فقط یک بال پرواز برای ستاره‌هاست؛ بال دوم را اخلاق و رفتار حرفه‌ای می‌سازد. محال است در تمام دنیا پرنده‌ای وجود داشته باشد که فقط با یک بال پرواز کند. این همان نقطه‌ای است که خیلی از فوتبالیست‌های ایرانی در آن می‌لنگند؛ خیلی از استعدادهای سوخته که حالا شاید اسم عالیشاه را هم بشود به آنها اضافه کرد.