روشنفکر شورشی یا شورش علیه روشنفکری؟

جلال آل احمد، سیمای یک روشنفکر قرن بیستمی را دارد که «ضدقدرت» است. به این اعتبار، جنسش در هر بازاری مشتری دارد. سنتی‌ها «خسی در میقات»، «غربزدگی» و «در خدمت و خیانت روشنفکران» را صورت بی‌نقاب او می‌دانند و ستایشش می‌کنند؛ نوگراها هم ترجمه «مائده‌های زمینی»، «بیگانه»، و «دست‌های آلوده» را. ذات دوزیست این چهره معمایی، از او کسی ساخته که فقط شبیه خودش است.