پرداختن به واقعه عاشورا باعث زنده ماندن مکتب تشیع در روزگار سخت تاریخی مثل روزگار غزنویان و سلجوقیان شده است؛ یعنی دوره ای که شیعه در محرومیت یا فرار و گریز از دست مأموران حکومتی بوده است. در این ادوار است که اتفاقاً مکتب تشیع با بیان معارف عاشورایی در قالب شعر آیینی، زنده مانده است.