سرمشق امروز سیاست ایران باید «تغییرِ مدبّرانه» در عرصهی برخی رویکردها و راهبردها و سیاستها باشد؛ تغییری که البته نه در دام تعلل و تأخیر گرفتار شود و نه قربانی شتابزدگی و سطحیگرایی گردد. این روند در سطوح عالی سیاستورزی و حکمرانی ایران شروع شده است. تداوم «سیاست تغییر» میتواند ایران را قویتر کند نه آنگونه که برخی محافل تندرو گمان میکنند، ضعیفتر.