سکوت دانشجو خسارت‌بارتر از فریاد اعتراض اوست

دانشجورقیب نهاد قدرت نیست؛ شریک توسعه است.وجود جریان دانشجویی زنده به معنای مطالبه‌گری مسئولانه،مشارکت آگاهانه ونقدمنصفانه است؛ همان ابزاری که هرحکمرانیِ جدی برای کاهش خطای تصمیم‌گیری به آن نیازدارد.درکشوری باپیچیدگی‌های امروز ایران،خاموش بودن دانشگاه، خسارتی استراتژیک است.غیبت دانشگاه به معنای غیبت خود‌آگاهی،غیبت نوآوری و غیبت روایت‌های بدیل برای آینده است.