«امنیت مردمپایه» را باید به منزله هسته معنایی دکترین امنیتی دولت چهاردهم در نظر گرفت. این مفهوم برخلاف رویکردهای اقتدارگرایانهای که امنیت را حاصل کنترل و سرکوب میدانند، بر نوعی از حکمرانی مشارکتی، عدالتمحور و اعتمادساز استوار است. امنیت مردمپایه به این معناست که شهروندان نهتنها موضوع امنیت، بلکه بازیگران و تولیدکنندگان آن هستند.