نخستینبار واژه «استسباع» را در آثار شهید والا آیتالله مرتضی مطهری در روزگار جوانی دیدم. در توضیح آورده بود: شیر وقتی با حیوانات ضعیفتر از خود رویارو میشود چنان نگاه مُهیبِ میخکوبکننده و ویرانگری به آنها میافکند که حیوان بیچاره هیچگونه واکنشی نشان نمیدهد. درمانده و بیچاره و منجمد بر جای میماند تا بلعیده شود. این حالت را استسباع میگویند.