ممنوع الخروج کردن، گَزک قدیمی مردانه

ممنوع الخروجی زنان از کشور به دست مردان، آن هم بعضا به صرف دلایل اختلافات و نظرات شخصی و نه منطقی، گَزَک قدیمی است که در هر برهه‌ای به اشکال مختلف در مسیر زندگی زنان قد علم می‌کند. آخرین نمونه رسانه‌ای شده این گزک قدیمی، ممنوع الخروجی «سارا پور عظیمای» ۱۲ ساله به دست پدرش و بازماندن او از مسابقات جهانی سوارکاری بود که بنابر گفته وکیل مادر سارا که در سایتهای خبری منتشر شده است، دلیل این ممنوع الخروجی اختلافات پدر و مادر بر سر «مهریه» و لجبازی پدر سارا بوده است.به گزارش ایسنا، ممنوع الخروج کردن زنان و استفاده ابزاری از این حق برای تحکم خواسته مردان، اینبار نه به طور مستقیم بلکه از طریق ممنوع الخروج کردن و به نوعی گرو کشیدن فرزند، خود را نمایان کرده است.وکیل مادرِ سارا پور عظیما در گفت‌و‌گویی که با سایت‌های خبری داشته، مدعی شده که ممنوع الخروجی سارا توسط پدرش علی‌رغم علم قبلی پدر نسبت به خروج از کشور سارا برای حضور در مسابقات جهانی سوارکاری بوده و به دلایلی نظیر اختلافات خانوادگی مادر و پدر بر سر مهریه و مسائلی از این دست معطوف می‌شود.مشخص نیست این لج بازی مردانه‌ در سایه سکوت قوانین که سرنوشت زنان را در دست گرفته تا چه زمانی ادامه خواهد داشت. اگرچه در چنین مواقعی مادر می‌تواند از دادگاه درخواست خروج از کشور کودک را داشته باشد اما علاوه‌ بر روند طولانی صدور اذن خروج از کشور کودک توسط دادگاه، اگر مادر درخواست خروج از کشور کودک را داشته باشد و پدر این اجازه را ندهد؛ صدور اجازه خروج از کشور کودک توسط دادگاه محل بحث و اختلاف نظر است چراکه تفسیرهای مختلفی از قانون حمایت خانواده مصوب سال ۹۱ می‌شود.رویکرد مردسالاری که زنان را مایملک مردان به حساب می‌آوردهمرضیه محبی، فعال حقوق خانواده و زنان، در این‌باره گفت: قانون گذرنامه مصوب سال ۱۳۵۱مجلس سنا است و ماده ۱۸ آن که خروج زنان را بدون اجازه شوهر از کشور ممنوع کرده است، صرفا محصول رویکرد مردسالار نظام حاکم بر ایران در آن زمان بوده است. رویکردی که زنان را مایملک مردان به حساب می‌آورده و تمهیداتی برای محدود کردن آنها اندیشیده است و هیچ بنیان و تکیه‌گاه شرعی یا فقهی ندارد، کما اینکه در مقررات شرع هیچ ساز و کار بازدارنده و خشونت‌آمیز برای ممانعت از خروج زن از تمکین پیش‌بینی نشده و پاسخ به عدم تمکین تنها محرومیت زن از انفاق است. همچنین