الهام برخوردارنزدیک به 14 هزار نفر در انتخابات این دوره از مجلس نامنویسی کردند. این حجم از افراد برای نامزدی در انتخابات مجلس بیسابقه بوده است. چرا این تعداد از مردم تشنه خدمت هستند؟ به گفته سیداسماعیل موسوی دبیر و سخنگوی ستاد انتخابات کشور، در این دوره نسبت به دوره قبلی بیش از ۱۵ درصد افزایش ثبتنام داشتهایم. این در حالی است که بسیاری از چهرههای شاخص دو جریان سیاسی (اصلاحطلبان و اصولگرایان) در این دوره حضور ندارند. با این حال میبینیم که در جریان اصولگرا همه کسانی که شرایط کاندیدا شدن را دارند نامنویسی کرده و در مقابل اصلاحطلبانی که هم احتمال تایید صلاحیتشان زیاد نیست نیز ثبتنام کردهاند.قطعا در پس این تصمیم و استراتژی یک پیام سیاسی- جناحی نهفته است، اما درپس حضور این تعداد از افراد بدون سابقه مدیریت و فعالیت سیاسی چه پیامی نهفته است؟ آیا این نوع رفتار حامل پیام بیاعتمادی مردم نسبت به مسئولان است. یعنی آنها معتقدند مطالباتشان از سوی مسئولان و نهادها پیگیری نمیشود. بنابراین بهترین راهکار حضور خودشان در عرصه قدرت است یا نه احساس تکلیف و شوق خدمت به مردم پای آنان را به فرمانداریهای سراسر کشور کشانده تا بتوانند با نشستن بر صندلیهای سبز بهارستان یکی از ۲۹۰ نماینده مجلس آینده باشند. اینها درواقع سوالات و ابهاماتی است که در رابطه با این حجم بالا از ثبتنامها وجود دارد. مهدی مطهرنیا، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل سیاسی در گفتوگو با «ابتکار» سعی کرده است به این ابهامات پاسخ دهد که مشروح آن را در ادامه میخوانید. آیا باید از این اتفاق خرسند بود که مردم شوق خدمت دارند یا نه این رفتار ابعاد پنهانی دارد؟ مهدی مطهرنیا دراینباره میگوید: برای پاسخ به این پرسش باید به لایههای گوناگون جواب توجه کنیم. در لایه زیرین که حوزه حیات اجتماعی را دربر میگیرد، چندین مورد را باید بدان توجه کرد از جمله اینکه مردم ایران دریافتهاند که کلید رسیدن به موفقیت، داشتن قدرت سیاسی است. ایران یک اجتماع سیاستزدهای است که فاقد تاثیرگذاری عمیق اقتصادی موثر بر حوزه سیاست است. به معنای دیگر این سیاست است که موفقیت در آن و کسب قدرت در جهت گرفتن کرسیهای متعدد سیاسی میتواند دروازه ورودی و موفقیتهای اقتصادی باشد. تا زمانی که این دیدگاه در جامعه وجود داشته باشد که از طریق رسیدن به یک