هنر در مکتب کووید 19

گروه فرهنگ و هنر – حدود یک سال است که جهان درگیر ویروس کرونا است، ویروسی که سبک زیست بشر را تغییر داده است. هنور هم مشخص نیست تا چه زمانی جهان باید با این ویروس بجنگد. بسیاری از کارشناسان معتقدند جهان به پیش و پس از کرونا تقسیم خواهد شد و این دسته‌بندی در آثار هنری نیز نمود خواهد داشت چون هنر و هنرمند هم به واسطه آنکه آینه جامعه خود هستند، از آن تاثیر می‌گیرند.هنر در طول تاریخ خود بارها و بارها دستخوش تغییرات بسیاری شده اما نقش برخی اتفاقات در این تاثیرگذاری بیش از همه بوده است، اتفاقاتی نظیر بیماری‌های همه‌گیر، جنگ‌های طولانی‌مدت مثل جنگ‌های جهانی و... تقریبا پس از هر کدام از این اتفاقات سبک‌های هنری دچار دگرگونی شده‌اند. به عنوان مثال در سال 1347 که ویروس مرگ سیاه بر اروپا سایه‌ انداخت، به گفته مورخان حدود یک سوم جمعیت کل اروپا را از بین برد و برخی از شهرهای ایتالیا مثل ونیز حدود 60 در صد از کل جمعیت خود را از دست دادند. آن زمان رنسانس به تازگی آغاز شده بود و طاعون نیز شیوع وحشتناکش را تازه آغاز کرده بود. طاعون چیزی بیشتر از انفجار وحشت در قرون وسطا بود. اما همزمان با ایجاد تغییرات بزرگ در نظم اقتصادی و اجتماعی، راه را برای ظهور رنسانس فراهم کرد. جان هندرسون نویسنده کتاب فلورانس در محاصره که به تازگی در باب شیوع طاعون منتشر شده، معتقد است این همه‌گیری به طور مستقیم به رنسانس منتهی نشد اما به متمرکز شدن ثروت بین گروه کوچکی از افراد، دو برابر شدن دستمزدها و ثروتمندتر شدن ثروتمندان منجر شد که در نتیجه به آن‌ها اجازه داد از هنر حمایت مالی کنند. همه‌گیری طاعون ردپای خود را حتی در سبک‌های نقاشی بر جای گذاشت. در اولین دهه از قرن چهاردهم میلادی، جوتو دی بوندونه نقاش ایتالیایی یک مجموعه اثر در سبک فرسکو را خلق کرد که به طور بی‌سابقه‌ای زنده بودند و احساسات انسانی را با واقع‌گرایی که بعدها به نماد رنسانس تبدیل شد، به تصویر می‌کشیدند. البته همان‌طور که لئوناردو داوینچی می‌گوید، هنر بعد از جونو دی بوندونه به عقب برگشت. نقاشان دست‌کم برای مدتی، فرم‌های قدیمی و متعارف بازنمایی را به راندوهای فضایی و رسم‌های زنده ترجیح دادند. به تعبیر هندرسون، ترومای طاعون اشتیاق افراد را به پرداختن به آنچه برایشان آشنا بود، احیا کرد درست همان‌طور که بسیاری از ما در این روزهای قرنطینه به رمان‌ها