توجیه وزیران سرشکسته استیضاح

امین جمشیدزاده- این روزها چیزی که از بهارستان طنین‏انداز می‏شود و حاشا هم ندارد پروژه ‏استیضاح‏‏ است. تنها آنتی‏تزی که نمایندگان و به‏ویژه دلواپسان علیه دولت علم کرده‏اند و دوباره پاشنه آشیل دولت تکنوکرات حسن روحانی؛ یعنی وزیر کشور، پس از ماجرای اعتراضات به گرانی ‏‏بنزین‏ را نشانه گرفته است، اگرچه این مسئله برای سیاستمداری مثل زنگنه نه برای اولین بار است که رخ می‏دهد و احتمالا نه آخرین بار. وی تنها چهره سیاسی بین وزرای دولت است که کارنامه زرین و درخشانی دارد ودر صدر و رنکینگ چهره‏ها و وزرای ادوار جای دارد. اما در نقطه مقابل برای ‏محسن حاجی‏میرزایی، وزیر آموزش و پرورش، دبیر هیئت دولت که تنها چند ماهی است از این مقام به صدارات و وزارت رسیده و از سوی رئیس‏جمهوری ‏چهره خوش‏اخلاق کابینه لقب گرفته است برای نخستین‏بار در طول تاریخ سکانداری‏اش در وزارت پرچالش و عریض و طویل آموزش و پرورش با نمایندگان و طیف دلواپس و پایداری بهارستان روبه‏رو شده است که به هیچ طریقی اقداماتش و حتی تصویب طرح ‏رتبه‏بندی معلمان‏ در هیئت دولت را از وی نمی‏پسندند. در این بحبوحه تحریم‏های یکجانبه و ظالمانه و فشار حداکثری ایالات متحده علیه دولت و مردم آزاده و نیک‏اندیش ایران، دولت مرکز آماج و سیبل برخی دلواپسان‏ شده است که هدف خود را از‏حدنصاب انداختن دولت و به زیرکشیدن رئیس‏جمهوری معرفی کرده‏اند. در ادامه این سیاست شکست‏خورده در انتخابات۹۲و۹۶ و ترمیم پایگاه طیف خویش برای پیروزی در۲اسفند۹۸، سبک تخریبی علیه دولت و ‌کل کابینه و رئیس‏جمهوری را به راه انداخته‏اند که هراس از این است که کابینه را با بحران مشروعیت مواجه سازند و این مسئله ریشه در یک قضیه اساسی پس از بحران افزایش قیمت ناگهانی بنزین اگر هم نداشته باشد پیش‏درآمد و کاتالیزور آن اما هست.‏ عدم اطلاع و توجه دولت به مجلس و در جریان قرارندادن نمایندگان و بی‏محلی به جایگاه مهم آنان بود که به قول امام خمینی«ره» باید در راس امور باشند و دلخوری آنها هم از اینجا نشئت گرفته و آب می‏خورد و دولت هم به جای توجیه و پاک کردن صورت مسئله، هیچ‏گاه این سوء‏تفاهم و این رابطه مخدوش‏شده را ترمیم نکرده و از مجلس دلجویی نکرده است. ‏تبعات و مسائلی از این دست باعث شد تا نمایندگان به یکباره در اظهارات غیررسمی خود اصرار داشته باشند که در شرایط فعلی هر وزیری طرح استیضاحش به ص